اتصال اینترنت اشای
هر دستگاه مبتنی بر اینترنت اشیاء از طریق بسترهای ارسال اینترنتی، داده‌ها را به دیگر دستگاه‌های IoT ارسال می‌کند. سیستم‌عامل‌ها میان حسگرها و شبکه‌های داده ارتباط برقرار می‌کنند. یک زنگ در خانه که به اینترنت متصل شده‌است و کاربر می‌تواند از طریق گوشی همراه خود تصویر آن را ببیند و در صورت نیاز در را باز کند. شرکت فناوران پیشرو پارس نت به عنوان یکی از اپراتورهای شبکه Sigfox در دنیا، نماینده انحصاری این شرکت در ایران شروع به فعالیت نموده و زیرساخت اینترنت اشیا را در کشور پیاده سازی نموده است. هر گونه باز نشر اطلاعات بانک های تحت اختیار این مرکز تنها با ایجاد پیوند به تارگاه SID و ذکر منبع مجاز است.
دولت‌ها برای کاهش هزینه ها و بهبود کیفیت زندگی شهروندانشان روی افزایش بهره‌وری تمرکز می‌کنند و از اینترنت اشیا در این زمینه استفاده می‌کنند. بنابراین طبیعتاً در این درس به نکاتی مقدماتی در موردتعریف اینترنت اشیا وکاربردهای اینترنت اشیا پرداخته شده و هدف این بوده است که با ساده‌ترین بیان و به شکلی غیرتخصصی، این مفهوم برای دوستان عزیزمان تشریح شود. تکامل اینترنت و پهنای باند و پروتکل‌های ارتباطی در پیشرفت IoT بسیار مهم است. هر ساله اینترنت سریع‌تر و ارزان‌تر می‌شود و علاوه بر این، دستگاه‌های دیگری با عملکرد داخلی Wi-Fi ایجاد می‌شوند و پروتکل‌های پیشرفته‌تری مانند NB-IoT برای اینترنت اشیا با سرعت بیشتر و مصرف انرژی پایین‌تری در حال توسعه است. در نتیجه، اشیا با سرعت بیشتر و ارزانتری به اینترنت متصل خواهند شد. افزایش بهره‌وری تولید از طریق اینترنت اشیا به کاهش مصرف انرژی کمک می‌کند و کلان داده‌ها با کمک سیستم‌های نظارتی، اطلاعات ارزشمندی از محیط‌هایی که بر سلامت ما تأثیر گذارند فراهم می‌آورند.
همچنین این شبکه ارتباطی که توسط یک گیت‌وی یا هاب مرکزی ایجاد می‌شود، وظیفه انتقال دستورها از سرور به دیوایس‌ها را نیز برعهده دارد. شبکه‌های ارتباطی نوین یکی از بخش‌های کلیدی هستند که امکان ارایه راهکارهای IoT را فراهم کردند و از این رو در قسمت بعدی این مقاله بیشتر به آنها پرداخته شده است. تعاریف زیادی از اینترنت چیزها توسط انجمنهای مختلف تحقیقاتی بر اساس نوع نگرش آنها به نقاط قوت این ایده بیان شده‌است. دلیل چند وجهی بودن این مفهوم به نام‌گذاری این ایده یعنی «اینترنت اشیا» برمی گردد. این نام از دو کلمه تشکیل شده‌است، کلمه اول به دیدگاه شبکه گرایی این مفهوم تأکید دارد درحالی که کلمه دوم به حرکت به سمت اشیاء عمومی که در یک بسته مشترک قرار گرفته‌اند تأکید می‌کند.
به عنوان مثال، دستبندهای هوشمند می‌توانند اطلاعات ارائه شده مربوط به تمرین مالک را ضبط کنند. این داده‌ها می‌تواند چیزی شبیه به تعداد گام‌های هر روز، مدت زمان دویدن هر فرد و ساعاتی باشد که فرد برای دویدن از خانه خود خارج می‌شود. برای ناشناس کردن اطلاعات و کاهش خطرات حریم خصوصی و امنیتی، این شرکت می‌تواند اطلاعات را بی‌نام جمع کند. یا حتی بیشتر، آنها می‌توانند اطلاعات شخصی مانند نام، آدرس، شماره تلفن و کد ملی را حذف کنند.
این بخش به نوعی هسته مرکزی یک سامانه اینترنت اشیا است و باید برای ذخیره‌سازی و تحلیل حجم زیاد داده‌ها ظرفیت داشته باشد. نخستین شیء یا وسیله‌ی اینترنتی، یک دستگاه نوشابه‌ساز در دانشگاه کارنگی ملون ایالات متحده در اوایل دهه‌ی 1980 بود. در آن زمان، برنامه‌نویسان با استفاده از وب، می‌توانستند وضعیت دستگاه را از دور بررسی کنند و عملکرد آن را زیر نظر بگیرند. اینترنت اشیاء فرایند تصمیم‌سازی و تصمیم‌‌گیری را در سازمان بهبود می‌بخشد و ارزش کسب‌وکار را به‌شکلی چشمگیر افزایش می‌دهد.
این رابط کاربری اطلاعاتی را که از سیستم های مختلف گرفته ادغام می‌کند و آنالیز خودش رو اعمال می‌کند. سپس داده های ارزشمند رو به تناسب با اپ های مرتبط باهاش به اشتراک می‌گذارد. در این ویدیو به طرز کار اینترنت اشیا به زبان ساده می‌پردازیم. آبیاری زمین های کشاورزی را می توان با کمک اینترنت اشیاء اتوماتیک کرد.